“Pinta!” exposición de Raúl Álvarez na Sala de Exposicións de María Pita

• Título: Pinta!
• Artista: Raúl Álvarez
• Comisario: Pedro Taboada de Zúñiga
• Ubicación: Sala de exposicións do Palacio Municipal María Pita (A Coruña)
• Duración: ata o 17 de maio
• Prezo: gratuíta

O pasado venres 24 de marzo inaugurouse na Sala de Exposicións do Palacio Municipal de María Pita (A Coruña) unha exposición individual da obra de Raúl Álvarez, comisariada por Pedro Taboada e titulada “Pinta!”. A inauguración comezou ás sete da tarde e apenas unha hora despois Diana Sobral -concelleira de Mercados, Comercio e Barrios- introducía os discursos de Pedro e Raúl ante unha sala repleta de persoas.

O comisario explicou que o nome da exposición é a palabra que máis lle repite ao seu amigo e artista. Contaba que cada vez que Raúl comeza a falarlle dunha idea para unha posible obra e desenvolve en palabras cada detalle da mesma, el responde simplemente “Pinta!”, animándoo a saír do bucle e coller o pincel. Unha chamada á acción tan fundamental para o traballo do artista que preside o seu estudo para que nunca a esqueza.  Pedro asegurou que “Pinta!” é un mantra e un refuxio, a mellor palabra coa que bautizar unha exposición individual do traballo do artista nestes últimos anos.

Raúl, visiblemente emocionado, desfíxose en palabras de agradecemento para a súa familia e amigos, o público e os donos das súas obras que as cederon para ser exhibidas na exposición. Madrileño de nacemento e coruñés de adopción, leva case media vida vivindo na cidade de cristal. Aquí, o seu romance co mar traspasou o pensamento e materializouse nunha obra pictórica cargada de azul que ten como eixos principais a auga e a figura humano, nun estilo hiperrealista que consegue traspasar o visual e activar o resto de sentidos, con obras que recenden a salitre e soan como as ondas do mar.

Antes de cruzar o limiar da sala xa vemos resumido todo este discurso no cadro central. A exposición está formada por unha decena de agrupacións de cadros, pero hai un de gran tamaño que está unicamente acompañado polo nome do artista e o da exposición. É o quinto cadro da serie “Engullido por Poseidón” que consiste en autorretratos nos que o pintor está de costas ao espectador, en actitude tranquila e relaxada mentres olas xigantes se achegan a el. Unha obra moi potente que case se pode escoitar, cun contraste moi rechamante entre a calma e a furia e que nace da paz que lle transmite a Raúl pintar á auga, sentíndose “libre de medo ante unha situación caótica”.

“Pinta!” non ten realmente un percorrido establecido porque funciona independentemente de por onde empeces, invitando ao público a pasear entre os conxuntos e contemplar o equilibrio entre os mesmos. Un detalle que chama a atención -ao meu parecer, dunha maneira moi positiva- é que os grupos de cadros non seguen unha orde cronolóxica ou estilística. Pregunteille a Pedro por esta disposición e contoume que o fixo co obxectivo de simular unha forma doméstica. Nunha casa non aparecen todas as obras dunha mesma serie, conviven diferentes estilos e diferentes autores. Pareceume todo un acerto.

Ao facer estas composicións con cadros de distintos períodos dentro da obra de Raúl, establécese un diálogo entre os mesmos que o espectador pode intentar descifrar. O comisario quería que cada peza recibise a suficiente atención, e ao romper coa estrutura cronolóxica convencional conseguiu individualizalas, facendo que destaquen moito máis que se estiveran rodeadas das súas compañeiras de serie.

Debo recoñecer que hai dúas series polas que eu sinto unha particular debilidade: a das brochadas tridimensionais que escapan do lenzo e a das tablillas de madeira cadradas con paisaxes marítimos. Así e todo, non sería capaz de escoller unha obra preferida porque houbo moitas outras que me sorprenderon gratamente; como “El imaginario de Leo”, un cadro intervido polo fillo do artista, ou “Acuatic hand I”, unha peza de acrílico e lapis sobre papel e madeira.

En “Pinta!” hai máis de medio centenar de obras de cadros que falan de natureza, inspiración e cor. Tódalas agrupacións teñen puntos en común e todas funcionan en solitario. Hai imaxes familiares, imaxes veraniegas, mares en calma e en tormenta e cranios que representan a cabeza do artista entre pinceis, tubos e libros de Historia da Arte. É unha mostra profundamente persoal na que podemos asomarnos ao proceso creativo de Raúl e coñecer as súas inspiracións, obsesións e motivacións.